MaviDağınık düşle gezinir şehrin sokaklarını dudaklarım/ Dudaklarımda şiir ve sen... Vardığımda eteğine mavinin Rüzgarlar uçuşuyor gün sonu kuşlarıyla kendime Avuçlarımda yeşilin şarkısı -yüzün turuncu mu şimdilerde senin- Daha ötelere Uzayın ortasına uzanıyor gözlerim Sesimi duyup güneşi bağlar mısın fikrine bilmem Ruhunda tırnak izim bir gülü doğurup bahar açmaksa Oturma öyle orada Kuşan rüyalarımızı gerçekci dille Ve ak bulutlarla bir Gel! Bu saatler dibine çekecek bizi Tutarak kal ellerimi Sesim parmağının ucunda Dokun ve yağdır içimi nefesine Gökkuşağını çağıralım ... |