Dut uykusuAvuç dolu kırmızısıyla aşkın ruhunu giydiğinde ağaç,gece ve biz... Derin bir kayboluşun içinde sevgilim Yaralı Ekim’i kekeliyordu Gamzesinde gül/bahar.. Belliki saçlarım uzuyordu tül ardı kitaplarına Nasıl seviniyordum baktığımda gördüğüm şeye Oynarken ayakların ve ellerin yüzümün çizgisine Mavi birşeyler düşümü kucaklıyor ya Masallar geliyor aklıma Tahta masa ve.. Yeşile karışık gece Gözlerini açarken uykusundan Gölgedeki iki çocuğa günışığıyla baktım Kuyuya karılmış gündü dut yolculuğu Ki,çığlığımdaki selamın kanı Gõrmemiştin uzun zamandır uzanan parmaklarımızı ağaç dalında Ne zamandı en son kapıya asılı elmalar Çocuklar Sen ve Ben Sessizliğin kıyısında güneşi/ Soluğumdan geçen kuş seslerini öptüm sevgilim.. Uyan! |
Ey hayatımın bitmeyen şiiri!
https://www.youtube.com/watch?v=sR8wbPl4QO0
Çok saygımla.