Sana...Sevecen aydınlığın ikindi rıhtımına Sessiz bir dönüşüm hissi tüten saat.. Burada Şehrin tam ortasında yakın ve uzak Bakakaldığım yollar deliyor umudu Avuçiçlerime süzülen ay’ın tadı tutuşuyor Düşler ki sarmaşık Kokladıkça gül.. Yinede ölmüyor yarın Zamanın saçlarını uzatan kızıl gök Öyle sıcak Öyle derin ki Sana dünyanın dışından sesleniyorum sevgilim B/aşka bir mevsimden El değilmemiş yeşilden -annen iyi mi ya sen- Kendimden ve bizden Çiçeğe durur gibi bahsediyorum Sensiz bu şehri bırakabilseydim Ne gece kalırdı Ne gece kuşu Ne deniz içim hep uzaklara çekilmiş resimler gibi Penceremden sokağına düşen gölge Hep bana yakın Hep sana.. Sana dünyanın dışından sesleniyorum sevgilim içindeki çocuğun alnından öpmeye geldim Git o güzel ağaca söyle Zamana ve.. Seni seviyorum. |