Whitney HOUSTON öldü dediler
Yıkıldım
(Tamam yıkılmadım
Bir süre neşemi devre dışı bıraktım)
Whitney bu sonuçta
Sinemadaki ilk gözyaşım
İlgiye ihtiyacım vardı
fakat ne dilenmeyi biliyordum
ne de rol yapmayı
Haliyle aynadaki hariç
kimse yüzüme bakmadı
Hülyanın - KOÇYİĞİT olan tabi -
( Öbürünü Berlin in Berlin’den
farklı şekilde hatırlarım
Utandırmayalım beyler bayanlar
Ergendim ve kendime hakim olamadım)
Hülyanın diyordum
İçine fazlaca hıçkırık katılmış
ağlaması gibi ağladım
Ne yapsam nafile
-nesi var kuzum bu insanların -
Whitney HOUSTON diyorum
Whitney HOUSTON öldü be !
Ve ben bırak ilgiyi
dilenci tonundaki - sezon sonu da olur -
dualara bile razıydım
Ağlamaya devam ettim
(Boğaydım ve inatçıydım
Hem yeğenim yapınca işe yarıyordu
yemin ederim )
Vara yoğa ağladım
Ona buna sana bana …
( Yeri gelmişken biri şu dizileri
RTÜK’e şikayet etsin
Kaldırılsın diye senaryodan
ayrılmaları sevgililerin )
Cellada da ağladım ipe de
Mahkuma da iskemleye de
Ve ağlarken hiçbir canlıya zarar vermedim
Sadece kendime …
Hayret
Sevebilecekleri gölgelerin
peşinde koşmayı seven şu insanlar
namahrem gözyaşlarıma
yine de dokunmadılar
Son çare
sıkayım dedim şiirlerimi
şakağımın en gösterişli yerine
Melekler koştu geldi
vicdan denilen sahneme
Cenneti ver de sık dediler
sonra ateş de emrine amade
İyi de dedim
ben Whitney’i Tanrım kadar sevmedim
O zaman dediler
gözyaşı karşılığında ilgi dilenmeyeceksin
Tamam Whitney öldü diye çok yıkıldın
Ama Freddie - MERCURY - gibi değildi vedası
Boş yere Marsyas kadar ağladın

Freddie gibi değilmiş vedası …
( Buraya “Acil Konu Değiştirme Butonu “ bozuk olduğu için
üç derin nefes alma boşluğu konulmuştur )
Oh be rahatladım !



Özgür SARAÇ / Râzı
10082019Denizli