KALBİMİN TOPRAKLARINAHırçın dalgalardan derledim Hüsranlara olan nefretimi Vedalar kadar üzmüyordu beni Gitmelerime sessiz duruşların Bir diriliş bekledim belki Sana yazdığım vedalarımdan Belki dönüşü olur dedim cümlelerimin Şimdi bir kanamanın ortasından Deşiyor beni sessiz harflerin Vuruyor kalbimin ortasından sensizliğim kalbim şahit olsunki Sensizliğin hayali yansırken yüzüme Bir, bir kilit altına alındı şiirlerim Seninle yıkanmış benliğim Seninle anlam taşır mısralarım Seninle açar kardelenleri kışlarımın Ayrılığı düşürdüğünden beri aklıma Karanlığın uğultusu kaldı kulaklarımda Serpilirken kalbimin topraklarına Sen boylu boyunca Hiç sinyal vermemişti ayrılık Seninle dolu ruhuma HÜLYA ÇELİK |