GİDİYOR BİR YELKENLİ
Gidiyor bir yelkenli
İçinde son damla sabrımı alıp Ağanlar çoğalıyor gökyüzünde Uzatıyorum ellerimi Uzun uzun düşüyorlar saçlarıma Terliyor gözleri göğün Kopuyor retinasından hayat Küsüyor doğanın her rengine Yaslı bir dünya dönüyor Umutlarımın çarkında Söyleyin kim çaldı ışıklarımı Kim söndürdü aydınlığımı Kim yırtıyor toprağın cemresini Kanatları kesik bir rüzgar Uğuldarken benliğimde Islak bir yağmur dikti gözlerime tanelerini Üstümü örtercesine bir deniz giyindi beni Dudaklarının kıvrımından Döküyor güneş sıcak nefesini Kırıyor yüreğim nefes nefese Etrafındaki kafesleri HÜLYA ÇELİK |