KADIN
kayıp nefeslerde bir kadın
suları öfkeli bu nehrin ateş çatmış kaşlarını sızdırır içten içe bir kadının kalbi yangın yeri hiç kimsenin sahibi olmuş kırgın ve öznelsiz bir nesne gibi umarsız hileli bir hayat ona ne vermiş ki göğsünde kuru ağıtlar yeşermiş ateşten sözlerle besbelli bir buzun ateşine atar kendini gözlerinde acılar demli mi demli vurgunlar taşıyor teninden kızıl vişneli acılar örülmüş saçlarına hüzünlerle şifreli örtmeye çalışır bir kadın çektiklerini ekşimiş mevsimler sarmış çevresini durdukça çoğalıyor hikayeleri kayıyor gözlerinden küçük kızlar kırmızı patikli bir bisikletin tekerlerine takılıp gidiyor arkalarından kendisi HÜLYA ÇELİK KADINA ŞİDDETE HAYIR |
sevgi ve selamlarımla.