........Sensizliğin arafında Ne ileri ne geri üşürken sesim Yıkma kendimi rüzgar evlerin çatılarına bakarken bahar.. Git git bitmeyen yolları hiç anlayamadım Ki, Aşkla inilen kuyunun bakışındaki buğu Susamış mıydı içim Kaç ağlamaklı yola vurdum yalnızlığımı Kaç bahar usulca sıyrıldı tenimden Demdir dedim bu karanlığın Aydınlığa merağı. Kalabalığı parçaladım Duvarları yıktım |
Yeter ki sevmeye gör, İnsanın dengesi bozulur, Mecnun'a döner…
Şiir yaz, şairi sev…
.................................................... Saygı ve selamlar..