Zamana meyleden kalbin efkâr güneşi
Resmedince gözlerimi/
Gözlerimde dile gelen
Alev rengi sular kanadı

Ya hakk.





Muhakkak dirilişi var uykunun
Muamma denen gerçeğin göğsüne
Mahlas beyitli geceler
Bahar ve kışın ağzına nakış örerken
Alnımdaki çizgilerin ayasını
Koparır mı dal..
Bırakıp gövdemi sekinet savaş içine




Bir ay masalı içinde yalnızken
Dar ışıkları daha iyi görüyorum duvarda
Gölgeme gök mü ağlıyor
Ya da yüzüme kar mı yağıyor
Bilmiyorum..




Şuurumun perdesinde sel kuraklığı
Oysa giydirip hep gülleri kalbine
Yol istedim barış için
Sonra pişmiş
Yanmış
Ve
Ağlamıştım




Sırrın sahilinde apaçık sevdaydı avuçlarına dolan
Bulut yağmurlarıyla çizdiğim harfler oldu
Yeşil bir umutla
Bil ki
Aradığım sendin gözlerimi açtığımda
inandığım cümlelerde çok şeydin
Maviydin sen.

...