Üzüm toplaması yalnızlığımKapının önünde duran çocukluğumu unutacak bahar Nice yağmurlar yağacak bir sözcük gibi Işıksız sokakların hüzün kokan resimlerinde ağlarken dal Gece girecek içeriye Herkes ruhunu yaralarken Ben öpeceğim duvarları Ahh anlatabilsem Tuttuğum notları Hem kavuniçi mevsime Kar yağdığını büyüdüğümde gördüm Ve bir gün mutlaka maviyi bekledim Bırakıp ellerini Annemin Fakat; Bu sabah bir sabahla seslendiğimde Uzun kuleli şehirdi,şehrin ayakları Kasım sonu ve bir şiirdi sevgilim Rüzgâr saçlarımdan geçti Yağmurlar içimden Seyrederken Islak güvercinleri. Yuvarlandığım uçurumda iteledim istemediğim kadınları Tutunarak gittiğim sıralarda umut Sen bulaşan çocukluğumun özlemi Velhasıl; Karanlığı geçtik birlikte Romanları avuttuk Taş ve Türküleri Ah mor dudaklarım benim Ağzımda aşk kokusu olgun ışık Üzüm toplaması yalnızlığım Sevgilim benim |
yeniden,yayınlanmalı, daha çok okuyucuya ulaşmalı,,,
yine çok,güzel,şimdiye kadar,okumadığım için,hayıflandım,
hep,hürmetle efendim,,,