Yağmurun ağladığı
.
bırakın güzel günlerin ipini mavinin özgür sığınağı kaç bedene denk geliyor varlığın aslında aynı şeyedir yağmurun ağladığı bir şehri yürümekle başlıyor kendine varana dek süren yol çalsan da açılmıyor kalabalığın kapısı akşamını topla, ser uykunun üstüne yalnızlığından arttır, sıcağından çoğalt ipeklenen sesinden sevdanın derle yorganını dikeninin acısından kıpkırmızı kesilen gülün bir bildiği olmalı . |
................................................................VICTOR HUGO.
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM… ........................... Saygı ve selamlar..