YelGöğsümde büşra atışları zümrüt değirmen Yel yel esen mavine... Çelikten vakitler yol ucunda yumruk Aynı çığlığı atan fırçanın sevda ağı Gözlerini çevirir deli sessizliğin gül yaprağına Rüzgarın eteğinde Sazlıklardayım.. Suya binen atları kolluyorum Omuzlarımda güneş kırılıyor Koşuyor..koşuyor Nar gözlü hayallerin kuşağında Yedi renk... Hangi iklimin ışıklı ağzında aydınlanır gecem Üzerimi örttüğünden beri sır bir hücrede Ve Güvercin kanatlarında uysal ay ’la Yüzünün çizgilerine düş kuruyorum Avlular duaları afsunlu pencerelere açtıkça Umudu emziriyorum Herkes uyuyor Çekmiyorum avuç içimi göğün ortasından Toprağa inen gözyaşını sezer mi çiçekler Gölgesinde ellerimin üşümüşlüğünü anlar mı Ruhunun dağları.. Ki, Yazdıkça kamburu çıkıyor şiirlerin Kalkıp gidiyorum gemilerden Saçlarımı tarıyor su Sokaklar sancı Çocuk sesleri geliyor kulağıma gittiğin yerden Üzerine yürüyorum Okşa başımı... |
"YEL" isimli şiirinizi haz alarak okudum ve beğendim...
Kaleminize ve gönlünüze sağlık...
...........................................Selam ve saygılarla..