...Sabahları erken kalkıp Yürüdüğün sahilleri çekiyor ayaklarıma gök yüzü.. Sonuna kadar açık olan kapıların aralığında Dar bir çizgi yoktu içeri girebilmen için Kuşların zikir ettiği vakitte duydum sesini Ki, Sessizlik öldürür insanı Şehrin üzerine kurulan belirsizlik Ben nerdeyim... Iç yanığı bir kalbin odasında Kırılan gece gibi kendime kendime dönüyorum Korkularım dönmedolabın en yüksek ucunda Gülümserken bulutlarla Ben neresindeyim Bu çarkın... Susuyorum Bu şehir almadan gidiyor beni... |
Canı gönülden kutluyorum sizi ve güzel şiirinizi...
Kaleminize ve gönlünüze sağlık...
...........................................Selam ve saygılarla..