Efendimayaklarımız yürümeye adım atmışken kalmışız çamurun içinde gökyüzü git gide burnunu yukarı dikmiş birileri çeker gibi yukarılardan kuklaların iplerini alışamayız ölümlere, bilin isterim bir kişinin başımıza vurup ekmeğimizi ağzımızdan almasına. özgürlük şarkıları söylemeyi severiz ağaçların en yüksek dalına çıkıp kuşlara özenmeyi bir de hani bir eşek gibi boynumuza yular takıp binemezsiniz üstümüze anımsatmak isterim bağrımız açıktır güne umuda tekmelenmeye değil durup ne yaptığınıza baktığımızda tepenin doruğuna çıkıp yukarılardan bize emirler yağdıramazsınız eğemezsiniz çiçeklerin boynunu tükürtemezsiniz üfürükçülere dinletemezsiniz sarıklıların sözünü içine işedikleri dinin bilemezsiniz ne olduğunu daha okumadan çekemezsiniz ayağımızın altındaki kilimi o has Anadolu insanının dokuduğu sökemezsiniz peygamber ağaçlarını dikemezsiniz cehennem zebanisi binaları satamazsınız efendim ata yadigârı fabrikalarımızı toprağımızı!.. 09. 07. 2018 / Nazik Gülünay |
çekemezsiniz
ayağımızın altındaki kilimi
o has Anadolu insanının dokuduğu
sökemezsiniz peygamber ağaçlarını
dikemezsiniz
cehennem zebanisi binaları
Saygılar hocam