ağaç olma ihtimali
.
sevgilim, yoksulluğumuzu büyütüyoruz sevgiyle açlığı susturuyor gürültüsü dünyanın biz seninle, yağmur nakışı oluyoruz kimi kimi kelebek örtüsü, zamanın üzerine gecenin esmer bakışımında tüm çocuklar güneş! dağlarımızı yan yana koyup susuyoruz denize sustukça görüyorum ki yitiyor kelimelerin zihni herkes herkesi yontuyor bilmediğiyle bir yaslanıp, bin devrilmişiz uzak! orada ağaç olma ihtimali şimdi biz seninle bunca yolu kaybolmadan gelmişiz arındık dokunduklarımızdan şanslıyız ki yeryüzü sarayında iki göz odaydık sesi tedirgin sohbetlerin bir başkasının bıçağında beklerken ölüm kan kokuyor, kıvrılıp uyuduğun koynu memleketimin . |
özellikle son mısralar bu toprakların çağlardır sırtında taşıdığı kaderi anlatıyor
övgü değil gerçeğin sesi olmalı şiir
sizin şiiriniz bireyi toplumsal olanı buluştrumuş bu anlamda
kutluyorum
sağlıcakla