Ölümün unutkan çocuğu
.
uykularımdan yeni bir rüya kur kendine dumanını hüzne eşit dağıt dünya soğuk ağrımı al, sıcağında tut adını deniz koydum, gülüşün maviydi içimize uçurumdan inilen o ülke kimsenin suçu değil kaç çocuk geçti işleyen elinden zamanın kaç ormanın karanlığı sindi üstümüze sen güvercine gecikmiş buğday pişmanlığı hangi açlığa tamam diyebilir karnın şimdi ya tekrarla yaşamı ya başla ölmeye . |
ŞİİRDE GÜZEL BİR KONU VE ANLATIM...
GÖNLÜNE SAĞLIK...
..................................................... Saygı ve selamlar..