GÜMÜŞ SAÇAKLARINDANTren yararken rüzgarı orta yerinden Biz zamanın kanatlarında Düşe kalka savruluyorduk Yükünü vermişken dağlara gökyüzü Güneşin nefesiyle Buhar olup kayboluyordu Tan vururken sabaha çanlarını Mavi bir atlasla Gözlerini açıyordu dünya Neler döküldüğünü bilmeden Gecenin ırmağına Güneş göz kırparken afak çizgisinden Denizin sinesinde sedefler yüzüyordu Süzülürken rüzgar dağların eteklerinden Akustik şarkılar akıyordu şelalelerden Gri bir buğu sarıyorken dünyayı Sarsıyordu göğü şimşekler Deniz coşuyor kayaları vuruyordu dalgalar Yağmur taneleri sağanak atlıyordu Bulutların gümüş saçaklarından HÜLYA ÇELİK |
Her zaman ki tat ve güzelliğinde eser
Gönlün abat olsun
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın