Bir gün var ki...Taa uzaklardan günler geliyor Sesleri kulağıma kadar geçiyor Kuşların öpüştüğü eşikte tutan el/in Bu sabah da yorğunluğumu alırken Severim hayatı/yeşili Mevsim beyaz dallarla ’sen’ çocukluğumu hatırlatır Içinde sevinç sessiz saadetle gözlerimin elasına uzanır Ve bir meleğin anlattıklarında Baş başa kalırız Elenen kitaplarda siyah göğüslüler Ilk derse başlarız Iki hece karşımda Ilk günkü gibi Kaygısız rüzgar bir karış toprakla odama dolarken Içimin dört duvarlarını beyaza boyayıp Su kenarında beliren ağacı seyrederim Pencerene ışık sızar Yamacındaki ev üç basamaklı Koluna tutunup çıkmak istediğim ki Göğ hasretini getirdim buraların Dün gibi bahçesi sulanmış Şimdi her çiçek ıslak Her tesbih minder kenarında Daha çok konuşucak Avuçlarımda bakışların Geçen bulutlar/gemiler Iklimler geçeceğiz Biz nasıl öleceğiz sevgili Duvarlara gölgen kokarken Su içerim çeşmesinden Es günler/günlerden Daha gerçek Gözünde tüten memleketin resmiyim Ah çocukluğum/ Çocukluğumuz Dün düşümde Gözyaşın değdi yüzüme Dizlerimdeki yaraları iyileştirdi Irmağın Ufukta ay gülerken Yıldızlar dudaklarımızı Birleştirdi |
Umutla şairem sevdaya sevgiliye umut bitmesin hiç..
Mavili kavuşmalarla.