kelebek uzunluğugittiğinde kaç sözün altında öldüğümü gördün mü kelebek uzunluğunda dün gibi uzanırken ömrüne bir öpsen kanatlarımdan nöbet bekler yolda üşüyen kuşlar sararım her yalnız vakti aklımı saran seni/ seni gelişinden tanırım gittin kirli dumanlarla dağıldı hayatın gizemi hıçkırıkta bir ah la takvimden düşen her yaprak uzağın ki,gözlerimde kış gibi sevmeseydim gülüşünü yağmurlar olmayacaktı yorgun ayaklarında sessizliği susuyorum sadece konuşan bakışlardan ah görseydin yüzümü gitme kal diyecektim gitmedim gecene tekme atan hayallerinin terine saparken şehrin ışıkları değişti bu yüzden boy attı dağ çiçekleri yalnızlığıma alev gibi dökülen dudaklarından toprağını yüreğime taktım sen bende kaldın ben sende... |