Zıpırın biri bir gün oturmuş tahta banka Birazcık eğlenmeye bekliyormuş birini Düşünmemiş sonunu niyet sadece şaka Fark etmemişti belki ahlakının kirini.
Engelli bir vatandaş bastonuna dayanıp Geliyormuş zorlukla baston da kayıyormuş Zıpır bir çelme takmış adam kendinden sanıp Bu zavallı haline sövüyor sayıyormuş.
Zıpır gülerek demiş; “ bastonuna lastik tak Rahat giderdin belki sendeleyip kalmazdın” Anlayınca durumu adam demiş; “bana bak Baban lastik taksaydı sen de şimdi olmazdın!”
Not: masallar ve fıkralar anonimdir, değiştirmek, modernize etmek, güncellemek suç değildir. Sıkıldım bu dünyada yaşamaktan artık gülümsemek ve gülümseyen insanlar görmek istiyorum.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şehir öyküleri-2 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Şehir öyküleri-2 şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Emeğinize sağlık usta kalem, çok hoş ve anlamlı devamını bekleriz, özlemişim sayfanızı emek yoğun ve estetik kaleminiz daim olsun selam ve saygıyla efendim.
bunu otobüs duraklarına filan asmak lazım. malum ne kadar gereksiz yazılar var oralarda. belki zıpırlara ders olurdu. . harika. insan görüntüsüyle değil hakiki manada insan olsun, yeter. tebessümünüz bol, kaleminiz daim olsun. saygılar.
Kahkaha attım vallahi okurken zıpır almış cevabını haklı taraftan hep birlikte gülmeye ihtiyacımız var aslında .Güne renkli başladım şiiriniz nezdinde teşekkürler Afet hanım. saygımla