mürekkepaşktan başı dönen doğumlar değdi suya rengi gökyüzü havadisler en son rüyanın teninde zeytinin sesi kanatlandı yalnızlık özlerine ıpıslak adın Mayıs gözlerinle bakarken mavisi bozulmamış ceketi ilikler rüzgar gece ki uzun soluklu köy kapısında ellerim kelepçeli sevgi bir parantez içinde göz ucuma aşılı. düşlerimin tuvalinde ressam kalbimin beşiğinde fidan uyuturum gelecek ağaçlar boyu inandım defterin yazgısında sürekli avuçlarımda olduğuna gülüşlerin kır kokusu zaman zaman şırıl şırıl akan suda yaşam koparamadığım takvim misafir değil gömülen yokluğuma karışık olduğuna bakma bahçemin memleketim gibisin boşluklarımda özlem ateşi dokun kalemin akıttığı mürekkep aynı titizlikte ta sana kadar düşürme omuzlarını memleketim gibisin kuşların sesini göğsündeki beyazda dinlerim sevilesi aydınlık olur sultan ta bana kadar beklerim son sevda ve çocuklarını. |
Bu güzel şiiri okurken nazımın çok sevdiğim şiiri MEMLEKET İSTERİM aklıma geldi,,,bende hep böyle güzel şiirler isterim,,,
selamlar