gül...aşındıkça yalnızlık iki dağ arasından akar içim bulut ağrılar yaklaştıkça maviye küçük kelebekler yaşlanır ışığı vurdukça mızrağın kafamda dik bir savaş çekinirim hüzünden şehrin ilk sabahında elini atıversen saçıma bilirim bu silkinişi düşler ayırır beni sana sıcak bir çay tadında bilirim kıyılarına sürtünen adımlarımda martının da kalbi olduğunu bitmeyecek umudun sevindiği saatler yorgun adımlara evimi getirse gül kokusu bahçem kapalı perdelerin arkasından sesini atıversen güneş gösterir gamzelerimde gülüşünü içimdeki boşluk sessiz geçen durgunluğun havasında git gide birleşen duygularda farkındalık dudağındaki ihtimalde tarihin teri sırlı bir mahkum sürgün edilirken kalbine en iyisi sevdiğim türküyü söyle. |
Her şiir emek harcanarak duyguları ortaya çıkarmak çaba ister.
Beğendim...
.................................................. Saygı ve Selamlar..