İSYAN YOK BU BENİM KADERİM
Hep gecelere sakladım suskunluğumu.
Mektuplar yolladım sana. Selamlar gönderdim. Bir cevap yok senden hala. Sanki bir bana yazılmış böylesi kader. Anlayamadım bir türlü Bu nasıl bir alın yazısı diyerek. Düşündüm günlerce. İsyan yok... Tevekkül ediyorum dilim lal. Gözlerim karanlıktan daha kara. Sabır diyerek uzanıyorum Uçurumun ucundayım ellerim boşlukta. Ayaklarımda pranga yere çivili adeta. Kıyısında kalıyorum hayatın Sevda kuşun kanadındaymış. Gecenin en nazlı anında Yıldızlı semalarda serenat ederken. Ayaklarım kurtulur yerinden ben düşerken. Bir haykırış göğü yırtarcasına. Zincirinden kurtulmuş delice bir nara. Çok bilenlerin yanında kaybolmuşum sorularım cevapsız. Selamlarım hep boşta kalmış...ben düşerken. Oraya gidiyorum geceye koşuyorum sabırsız. Daha boğulmadan aydınlıktaki karanlıklardan. Sevda kuşun kanadında ben uçurumda. Ayaklarımda pranga. Cevaplanmamış soruların akibeti olsa gerek. Alnıma yazılmış bu kader. Geceye saklamış tüm hünerini. Anladım gece karanlık. Karanlık içinde kaybolmuş insanlık. Düşüyorum tutan yok. Aydınlıklarda hep karanlık. Gözlerimin gördüğü ufuklar karanlık. Alın yazım bu. İsyan yok bu benim kaderim. Kaderim bu benim. |