Çirkin ve zarafetten yoksun bazı kadınlar, gerektiği gibi övmesini bildiklerinden, ömür boyunca sevilmişlerdir. ANDRE MAUROIS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Eksik
Bermuda
5,0 / 30 kişi ·51 beğenme · 22 yorum · 2041 okunma
Okuduğunuz şiir 3.7.2017 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
 Eksik
Bu yalnızlığın bir anlamı olmalı
Yoksa ne diye bir yara bu kadar acır Sözün karanlığında suskunluğun ışığı Yoksa ne diye kaleme düçar olur Benim olmayan bir hayat geçer üstümden Onyedisinde daha annem, beni düşlerken Zaman, maviye boğulmuş bir kargaşadır Aklın ellerini kirli bırakırken gözü pek ve yaşlı vedacıklar Ve acılar ve isyanlar birkaç mısranın ağzında Dağın uykusuna süzülüp gider. Etime yapışmış bir kimliğin karasıdır bu sızı Gözlerim kambura yatmış, belki de çıldırmışım Gül diyorum, bir gülü basmalıyım ağzımdaki huzursuzluğa Saplayıp dikenlerini parmak uçlarına taşların Bu yalnızlığıma bir anlam sıkmalıyım Öldürmeliyim belki de korkularımı Yoksa ne diye bu mevsim şakaklarımda gezinir ki. Ne koparsam kendimden, çekip gidiyor Eksilmenin karşılığını öpüyorum gözlerinden Biraz ağlayarak, biraz da uyanarak gülüşünden Sakin bir vurgunun mektubunu sürüyorum uykuma İnciterek yokluğunu ve boşluğunu akşam türküsünün Sonra bu yalnızlığı koyduğum yeri unutuyorum Anlamın hesaplaşmasından kaçırarak umudumu Ve söylencesi baharı hatırlatan bir bıçağa dayıyorum Yüzümdeki mezarın çiçeksiz serenadını. Bu yalnızlığın bir anlamı olmalı Yoksa ne diye geçmişin yarası, dilimde kanar durur. Nedim KARDAŞ |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Eksik şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
8 Temmuz 2017 Cumartesi 17:20:21
HOYRATLAR - GÜLDÜ
Güldü
Güldü güldü yâr güldü
Elinde olan güldü
Yâr bakıp bana güldü
Gülle gülüp cilveyle
Bana sunduğu güldü.
---- 30.09.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul
Güldü
Güldü güldü yâr güldü
Elinde olan güldü
Yâr bakıp bana güldü
Gülle gülüp cilveyle
Bana sunduğu güldü.
---- 30.09.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul
Rampaların Ustası
4 Temmuz 2017 Salı 20:37:06
Soylu ruhlar, alicenap yürekliler; bu hayatta olması elzem olan ve fakat hayat denen hengamede bir türlü bulunamayan, belki de olamayan bir şeyi hayata taşıma arzusunda olan güzel insanlar yalnız kalmaya mahkumdurlar.Çünkü ve galiba ayrı kalacak değerlerle, ayrıcalıklı değerlerle bir zamanlar kendi elleriyle kendi kalın duvarlar örmek zorunda kalmışlardır yalnızlıklarını manidar bulmayan, değerleri değersizleştiren diğer insanlarla aralarına. İşte bu güzel insanların sayıları azdır ve bu ayrıcalıklarını muhafaza zorundadırlar. Bu soylu durumu muhafazanın yolu da şiirdir. Manen üst ve soylu olan bu ruhlar yaşama standartlarının ve tüketim zevklerinin, ruhsal yükseltilerinin, zihin konforlarının devamlılığı için baş vurdukları sevgi, aşk, şiir ve her an devrim yapacakmış gibi muhalif yöntemlerinden dolayı içinde bulundukları her ortamda yalnızlıkla burun buruna gelirler.
Bu güzel insanların bazıları bu yalnızlıktan kimi zaman kurtulmak ya da ona yükledikleri ağır anlamdan sıyrılmak, ruhsal bir sekine elde etmek için yine şiire başvurmaları aslında ruhlarındaki sıkleti de, yüceliklerindeki derinliği de daha bir katlanılmaz hale getirir..
( Etrafımdakilerin araya girmesiyle dağılsam da şiiri yeniden okuyup bu yorumu bir şekilde tamamlamalıyım ) Bu alicenap ruhlu insanlar hayatta olması gerekir diye uğraş verdikleri ve hayat taşıdıkları yeni değerlerin aslında bir zamanlar olmaları gereken yere, yani hayata ve hatta onları olmaları gereken yere taşıyan bu insanlara ihanet eder. İşte burada bir kızgı başlar ruhta.
Bu sefer hayattaki yenilikleri özümseyip onlara kucak açmakla onları yeniden yokluğa göndermek arasında bir dilemma başlar. Bu noktada her şeyi yeniden adlandırmak, anlamlandırmak gerekiyor güzel ruhlar için. Ama yalnızlık...
tarifsiz.
Selam Nedim.
Bu güzel insanların bazıları bu yalnızlıktan kimi zaman kurtulmak ya da ona yükledikleri ağır anlamdan sıyrılmak, ruhsal bir sekine elde etmek için yine şiire başvurmaları aslında ruhlarındaki sıkleti de, yüceliklerindeki derinliği de daha bir katlanılmaz hale getirir..
( Etrafımdakilerin araya girmesiyle dağılsam da şiiri yeniden okuyup bu yorumu bir şekilde tamamlamalıyım ) Bu alicenap ruhlu insanlar hayatta olması gerekir diye uğraş verdikleri ve hayat taşıdıkları yeni değerlerin aslında bir zamanlar olmaları gereken yere, yani hayata ve hatta onları olmaları gereken yere taşıyan bu insanlara ihanet eder. İşte burada bir kızgı başlar ruhta.
Bu sefer hayattaki yenilikleri özümseyip onlara kucak açmakla onları yeniden yokluğa göndermek arasında bir dilemma başlar. Bu noktada her şeyi yeniden adlandırmak, anlamlandırmak gerekiyor güzel ruhlar için. Ama yalnızlık...
tarifsiz.
Selam Nedim.
kızıl ve mavi
4 Temmuz 2017 Salı 17:23:34
Sitede ilk yorum yaptığım şiirin böylesine güzel olması...
Tebrikler muhteşem bir şiirdi gününü kutluyorum saygılarımla
tüm nesneler ve insan sureti yalnızlığa uzanmış gibi.
sevgimle.
sevgimle.
başköşe yastığımız yalnızlığımız...
güzelmiş.
güzelmiş.
Deniz Özer
4 Temmuz 2017 Salı 01:39:59
Bunu kuşlar sorar, yıldızlar da anlatır;
kimse bilmez be canım
bir yara bir ömrü nasıl kanatır… Y.O
hem nihai ve hem de çokça da ilahi güç dersek
bu durumu kabül etmemizi sanıyorum ki
daha kolaylaştırır.
Eee yola nasıl çıkmışsak
yolu nasıl yürümüşsek ...
yolun ucunda vardığımız nokta...
ancak o yürüyüşün eseridir.
şiiriniz gerçekten harikaydı
aynı zamanda resimle de bir bütünlük sağlamış
çok tebriklerimle
kimse bilmez be canım
bir yara bir ömrü nasıl kanatır… Y.O
hem nihai ve hem de çokça da ilahi güç dersek
bu durumu kabül etmemizi sanıyorum ki
daha kolaylaştırır.
Eee yola nasıl çıkmışsak
yolu nasıl yürümüşsek ...
yolun ucunda vardığımız nokta...
ancak o yürüyüşün eseridir.
şiiriniz gerçekten harikaydı
aynı zamanda resimle de bir bütünlük sağlamış
çok tebriklerimle
İhya olmaksa belirsizliğin kıskacında yakalanmışlığımız ve zaman örterken üzerini açık yaraların...
Mecalin seyri, dermanın dertle kesiştiği o sapak ve biz faniler, denmedik ne ise demeye meyyal bir gölge serkeşliğinde.
Kutsarken şair şiiri ve gözlerimiz kayarken ölüm öncesi ve o fısıltı yine nakşeden çok derinde ama dile gelmez bir sancı.
Güne güzellik katan şiirinizi yorumlamak adına çekincelerim vardı öncesinde zira okumak hissetmekti ve yüreğin burkulduğu o kavşakta sessizliğin tetiğine basılı.
Kutluyorum tüm içtenliğimle.
Selam ve saygılarımla değerli şair.
Mecalin seyri, dermanın dertle kesiştiği o sapak ve biz faniler, denmedik ne ise demeye meyyal bir gölge serkeşliğinde.
Kutsarken şair şiiri ve gözlerimiz kayarken ölüm öncesi ve o fısıltı yine nakşeden çok derinde ama dile gelmez bir sancı.
Güne güzellik katan şiirinizi yorumlamak adına çekincelerim vardı öncesinde zira okumak hissetmekti ve yüreğin burkulduğu o kavşakta sessizliğin tetiğine basılı.
Kutluyorum tüm içtenliğimle.
Selam ve saygılarımla değerli şair.
"Bu yalnızlığıma bir anlam sıkmalıyım"
Bütün mesele budur.
İnsan zaten yalnızdır yaradılışından beri.
Yalnızlığın içi kelimelerle doludur.
Ama anlam kısmı boşsa eğer
Dünyanın kalbinden hiçbir gemi geçmez
Ki gemiler limanların cevapsız mektuplarıdır.
İnsan yalnızdır
Ama bilmez yalnızlığın nasıl bir silah olduğunu.
Sevgiler Nedim...
Bütün mesele budur.
İnsan zaten yalnızdır yaradılışından beri.
Yalnızlığın içi kelimelerle doludur.
Ama anlam kısmı boşsa eğer
Dünyanın kalbinden hiçbir gemi geçmez
Ki gemiler limanların cevapsız mektuplarıdır.
İnsan yalnızdır
Ama bilmez yalnızlığın nasıl bir silah olduğunu.
Sevgiler Nedim...
Bir içimize bakmaya görelim, yangın yeri, hasat, toz ve duman..
Dahası kor, kül ve gül..
Dahası geçmeyen yaralar bitmeyen o ince sızı ve kırgınlık ve bitmenin az öncesi yorgunluğun ötesi..
Sonrası bitkin bir tebessüm demli bir çay yahut orta bir kahve..
Bilmiyorum ki bir küçük bedenin içine bunca m'eziyet nasıl sığmış..
Ki hep hayranım insan denilen varlığın bunlarla başa çıkan özelliklerine elbette ..
Ne diyorduk yalnızlık..
Yok öyle bir şey Allah var ve en fazla öleceğiz ...
Derin bir nefes ve selam saygılarımla Bermuda şair.
Yolun şiir olsun değerli kardeş.
yalnızlığın çıplak haliyiz bazen
üzerimizde onun sadeliğinden başka bir şey yokmuş gibi… kimsesizliğin kendisi oluyoruz
belki de bu yüzden
böyle anlarda içimiz hep bir uçurum boşluğu
ne yapsak ne etsek “eksik” kalıyoruz
*
“çocuksu bakışlarında yorgunluk değil
bir hasretin direnci var daha çok
ama üşüyor yalnızlıktan üşüyor”
https://m.youtube.com/watch?v=5DTOEPi8XBk
ipini koparıp bizden gidemeyen tek şey bir başınalığımız, yalnızlığımızdır. her duygu terkeder gider ikamet etmemiş gibi ve yaşanmamış gibi... ama yalnızlık öyle mi yaradılışımızdan beri en sadık yanımız aynı zamanda efendimiz...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 3.7.2017 09:13:41
Puan
: 150.0 / 30 kişi
Okunma Sayısı
: 2041
Yorum
: 22 yorum
Beğeni
: 51 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Azı yaralar sardıkça kanar. Kiminin çöle döner yüreği, kimi içinde bir yanardağ saklar.
Yalnız insanlar güçlüdür diye düşünürüm hep.Anlam kazanması da o yüzden...
Tebrik ederim şair güne yakışan bir şiirdi.
Saygılarımla...Nicelerine inş...