Şiir için az sözle çok şey anlatmaktır denir çoğu zaman.Mekanik bir tanım olarak doğrudur da. Söz konusu bir şeyleri ifade etmekse şayet şiir sözcük tasarrufunu seven ya da ifrata kaçmayan yegane tür. Ama bu yeterli değil. Şiirin dili var, dilin ses estetiği var, estetiğin müzikalitesi var, müzikalitenin ritmi var... Bütün bu var olanları bir tarafa bırakılım. Aslında en önemli şey şiirin fena halde iletken olması. Temas edildiğinde zihinde geçici-kalıcı izler bırakıyor.. Bu sayfaya gelene kadar diğer paylaşımlarınızıda okudum. Kısa ve etkin dizilimlerle kalıcı izler bırakan türden hepsi. Nitelikleri sağlam ama nicelikleri ... Sevdiğim bir filmi seyrederken elektrikler aniden kesilmiş hissine kapıldım. Bitmemiş ve söylenmemiş birşeyler var sanki. Şiirin tasarrufu sevdiğinden bahsetmiştim ama siz bu konuda biraz tutumsuz olabilirsiniz. Öyle sanıyorum ki sözcükler paylaşıldıkça tükenen nüveler değiller.Bu arada söylemeden geçemeyeceğim: 1)az önce sigarayı bırakma temalı bir şiir okudum ve şiirinize kadar da içmedim. Şimdi sigara içme hissiyle doluyum hatta taşabilirim de. Evet, şiir iletken. 2 )Ne zaman bir harfi şapkalı görsem, sesini incelterek konuşan edebiyat öğretmenim geliyor aklıma. Kendisine saygılar.
Şiir için teşekkür ederim.

Selamlar.