gök yüzünün kıyısına bıraktığım
sandala yükledim düşlerimi.
bir görseydin sevgili,
hepsi sensiz ne acizdiler,
hepsinin gözleri nemliydi.

gök kuşağına her uzanışlarında
biri sarıyı,
diğeri maviyi,
tutmak isterdi.
saçlarınla gözlerinle
aramıza düşesin diye
nasılda sallanıyorlardı
göğün kuşağında.

kimisi menekşe topladı
mor dağların eteklerinden
kimisi papatya toplayıp
tac ördü saçlarına.
kimisi seviyormu
sevmiyormu,
oyununa kaptırmıştı kendini

bir görseydin,
bir görseydin sevgili
sensizlik düşlerime düşünce yine
görmeliydin o acı şöleni.

düşlerimde dahi
sensizliğe sürgün bedenimin
yarısı düşlerde nöbet tutarken,
diğer yarısıda
seni hangi gizlerde
perişan bir halde
düşe kalka aradığını
bir görmeliydin sevgili.

kalbimin yarısı sendeyken
nasıl tökezlediğimi
tozlu yollarda nasıl sürüklendiğimi.

düşlerim ne kadar toparlayıp
kaldırsalarda beni
unutamıyorum
bize armağan edilmiş
o yarım bıraktığımız öksüz hikayemizi

Sabahat Çelik