YOKLUĞUNDA HER YER KIŞBak sensizlik ne hallere koydu beni. Dışarıda kış yüzünü gösterdi iyicene. İçimdeyse sensizliğin ayazı. Üşüyorum yokluğuna alışırken. Var sen söyle şimdi ne hallerdeyim. Ne yağmur dindirir yokluğunu. Ne sert esen poyraz. Ucundayım sensizliğin. Uçurumun kıyısındayım. Dalından kopmuş bir yaprak misali. Takılıp kalmışım sana. Ha düştüm ha düşeceğim. Bir başka baharda olurmuyum muamma. Yeşerir mi geçmişte kalan duygularım. Bilmiyorum şimdilerde hiç bir şeyi. Dışarıda kış var bu gün. İçimde sensizliğin ayazı. Biter mi diye soruyorum. Uykusuzlukla sensizlik. İçimde kırılan onca şey. Son deminde hayatın. Kış ve ayaz. Biri içimi kavuran ayaz. Diğeri dışarıda savrulup duran poyraz. Bak ne haldeyim yokluğunda. Her yer kış sensizlikte. Mehmet DEMİR sk. |