EY GÖKarada bir acı acı sırıtıp gönüllü gönülsüz yağma gök hani şöyle çağlayanlar gibi coşarak ağlardım ya önüme döktüklerime bakıp karşıma alıp bütün dünyayı kana kana öyle yağ dünya yanıyor ateş hattında bir ülke yandığında kan cümlemize sıçrıyor arınamayız öyle bir kaç damlayla insan öldürmenin cezası çok ey tırnak yaratamayan insan nedendir bu gözünü bürüyen kan petrol olmaktan çıktı kavgan böl parçala doymadın dünyaya hangi kan döken cani hayatta keyf çatıyor masumun elinden su alınmaz can alınmaz ey gök topla pılını pırtını defol coğrafyamdan ey insan tanımayan caniler sürüsü elini çekersen bu haçlı plândan bırakırsan yeri kendi haline o sıcakkanlı insanlarıyla öyle güzel yaşarlar ki cennet bile kıskanır yere iner kutlar ay! ey gök zaten yağdığın zehir çoktan ümidi kestim senden iyisi mi yağma sen insan yağarsa pir yağar!.. açmaya gidiyorum insan musluklarını 08. 10. 2016 / Nazik Gülünay |