EKMEKherkesin yolu ayrıydı oysa bir yol ayrımında hisler düşünceler savuruyordu dünyanın bilindik rüzgârında ekmek peşindeyiz diyordu çoğunluk ne kocaman ulaşılmaz bir şeydi ki ekmek amacı eylemi farklı kişiler omuz vermeden birbirine onca ayrı yönde aynı yere ekmeğe atıyorlardı kancalarını herkesin yalancısıyım ekmek için çekiyordu kadın kocayı çulunu düzeltti mi yolda oluyordu gözü çocuk bir parça ekmek ç’alıyordu acıkınca bir parça aç kalıyordu anne yarının hamurunu karıyordu bugün kıçına batan iğnelerle tüm düğümlerini açmaya çalışıyordu zamanın bir yerde ekmek kaçırılıyordu önünden bir yerde lokması sayılı boğazında kalıyordu yudum sevgi kaçıp gidiyordu sevda ekmeksiz kalınca sofra yine daldım gittim halk ekmeği de alınıyormuş halkın hadi kuyruklardan kurtuldunuz koyunları saldınız bayıra bu şiir daha çok uzar sustum 07. 10. 2016 / Nazik Gülünay |
Beyaz güvercinimsin,
Zeytin dalımsın,
Beni bu hayatta tutan
Mutluluk kaynağımsın....
hediyemdir,,,selmalar