ANNEburnumun direği sızladı seni görünce yıllardır hiç görmemiş görüşmemişiz gibi ağlayarak koşup sana sarıldım az önce ayrılmıştık oysa kendine dikkat et diye tembih etmiştin neden geldin anne? ev değil miydi senin yerin? bir de, tencere kaşık elinde oturmuşsun ön safa piyano sesi gibi geldi tıngırtısı perde açılmış da Fazıl Say çalıyor huşû içinde dinliyoruz tüm çoluk çocuk dede, bebe az sonra tomalar, biber gazlarıyla geldiler anne sökülüp atıldı çapulculuğumuzun çadırları belediye aracına yüklendi özgürlük düşüncemiz Sivas’ta nasıl bir otele tıkılıp, yakılmışsak yine dumanaltı yaptılar anne yine ekmeğimize zehir kattılar bayrağımızı yıktılar, yerlerde sürüdüler astımın azdı, dayanamadın bak sen yine bize evde pasta börek yap seni böyle coplanmış, yere serilmiş görürsem dayanamam desem de bilirim yine gelirsin anne sevgi serpersin özgürlük saçılır kucağından saçınla süpürürsün cümle gazları sen direncin kendisisin annesin anne!.. 16. 06. 2013 / Nazik Gülünay Şiirimi harika yorumuyla seslendiren sevgili Hicran Aydın Akçakaya’ya gönülden teşekkürler. |