Yansıma
Akşamüstü bir serüvendir
Unutulmuş onca kırgınlığın demi serfiraz Yakasında unuttuğu gül kurumuş Boğazında ilmeği ile yaşamaya durmuş Gözlerinde aka aka kurumuş bir yalnızlık Gölgesini bitap, küskün düşler kemirir Yağmurun sesine sürmüş kalbini an be an Yüzü güleç ve sakin bir denizin gri vakti. Ruhundaki insanlık acısının terennümleri Boğazına batan güneşin ardı, güneşin vedası Solgun bir akşamın sefasını dişlerken yutkunuş çiçekleri Böyle delice bir başınalık şiir emzirir sızısında Ve kaybını unutmak için çıktığı bu ahkam yolculuk Küçülttükçe küçültür toprak çatlağı sessizliği. Akşamüstü bir serüvendir Bir zamanlar yüreğinde bağdaş kurmuş çocuklara hasret Kimsenin kimsesizliğinden şikayetçi olmadığı herhal Kendisine tutunmuş boşluktan bir insandır Sırtında üşümüşlüğünden kalan bir dost acısı Kıyamı pas tutmuş, kıyameti ertelendikçe çılgın Ve maviye boğulurcasına umutlu Biraz da yenik ve masum, özlediği her şeyin yansıması. Ardına düştüğün ne varsa düşman Niyeti bozuk aşklar pazarında gönlü boş dönence Aklında biri var, ölmesini arzuladığın gecelerce Aklındaki biri, akşamüstü bir serüvendir Yitik yitik azaldığı ve garip Gönlünü isyanına terk edip gül kuruttuğun vedan Siyah ve hazin bir yaşamın özetidir. Nedim KARDAŞ |
çok beğendim...