aslında git abıhayat ısrarından vazgeçen
sırra kalem kırıp erguvanlar altında
nihayetsiz sözlerden geriye tutunan
aç bir kuş yavrusu gibi seril kanatlarından
git ardınca kapılardan bağıranım
usulca rengime sokulan fani
gideyise git hiç olmayasıya


ben bir ikrardan vazgeçerim bilmekliğimden
ah ramaklığımdan usulca tez geçerim
sarmaşıklar içinde toprağa direnen
sevgili sen
git ambalajlar açılmasın çocukların ellerinde
babalarını görmesinler iğne deliğinden

abecesi, sencesi, berducesi ilişkili bir soytarılık işte,git
aşk deyip kaş çıkaran bir harf-i mukteza bu
ısrar ile kefir tadında sulu sepken
ıslak ceviz yaprağı kokusunda
anne sütünde
ısrar ile şiirle kalbime üşenen etcil sevgilim,git

şlap bir sestir işte neşterle büyüyen kan damarlarında
aortları daraltılmış bir tütün çekimi
bir delik nefes defne yaprağını üşüten
gidecektin en son bence öldüresiye git
kalan şairdir giden hain izleyen kafir
git artık kıbleme gerilmiş yağmur sesi

aslında düşündüm..... gitmeye gör
açılır mı atlas
yağar bir mevsim gibi üzerine şehirler mi
tüm aksiliğimle severken inkar ederim mi ölümü
aslında
durup düşünmeye delir sen
aklından fakir ve yüreğinden emin oluncaya kadar
düşün sevgili sen

şimdi bekliyorum
bekliyorum
ad/restime bir name yollayasıca
ha bir de seviyorum
çok seviyorum



Ahmet Serdar OĞUZ / TOKAT