Berheva doğdun çocuk,
Gök devrildi işte, isli lambalar evin.
Ancak...
Hayır....
Bir kez daha doğmak mı dersin
Anneni doğurmak, dilinde acımsı,
Cağlıklarda yıkanmış o cenaze evinde
Bakır tadına karışan yemeklerin
Sefaretinde
Süte bir yağ oranı getirilmeden öncesi
Pastörize olmadan daha çocukluklar
Anneni doğurmak çocuk
Düşün
Namlularda egzamalı bir merhametin
Soğuk kursunlarını taşıdığı asırda
Bir günün vaftiz edilmesine
İhtar çekilmiş bir mutluluğu kotarmak
Deyimler böyle öldürülür işte

Mavzer kuruldu çocuk,
Hayallerin poligonlarda sessiz bir bekleyişte
Evet
Şimdi
Kahinlerin, katillere sunduğu özgürlüğü düşün
Annen kanayan dizlerinde filizlenirdi
Sen dolu yarası bir kaysı ağacından
Acımsı çiğit özü toplardın
Ayakların ve ellerin oyunlar için yaratılmıştı
Ayaklarını kestiler
Ellerine kuru ekmeğin gölgesi düştü
Annen çoktan öldü çocuk

Heyule tapın çocuk
Al karısı avcıdır, annen savcı
Sen kul rengine bulansan, işte çamur gırtlağında
Çekip alacak bir hayale tapın
Hangi fasıl gül anahtarıyla göğsünü açar
Hangi satır misk kokusuyla nazarını keser
Hangi anne
Senin yarattığın mı
Yoksa tüm asırların mizacına dokunan mı
Hangi sütre bu
Senin narsist kalendeki tanrıça mı
Yoksa ayaklarında Kevser kıble mi
Kim kimim kalhanesi

Bana annemin nuru verildi çocuk
Merhametin nişanı
Kim bir kadran peşinde çiçek avcısı olur ki
Tüm lalezar
Zamandan ve mekandan öte
Emrime verildi
Ek benim bağrımdaki sesi, Annem kokar
Vur alnıma hadi, dimağımdan hasret düşer
Daha da ötesi
Bu berdelden bedenime
Annemin sureti düşer

Bana kazılmış mezarlardan bahset çocuk
En büyük anne, ölümdür
Kirvesi ilahi bir düğünde
Poyraz saçlı
Melekutlar alemine infazcı
En büyük anne, ölümdür çocuk
Yaşıyorsam hala
Bir vakte kadar
Bu can bildiğim kadın
Beni ölüme doğuran
Hasrettir çocuk


Ahmet Serdar OĞUZ