İkimizin de ağaçları var dışarıda, umut hakkı batıldan kesecek gibi.
İkimizin de kıblesi var, aşka dair, uzayan zamansızlıkta.
Zor olanı gelecek bekle, ama zoraki değil, usulca kabullenilmiş.
Kolay lokma değiliz, aşk emretmiş, böylesine bir ayrılığı

Boynumuza asılmış eyvallah muskası, Taşırız evelallah yükümüzü.
Aşk, kati ve elzem bir heyule, aramızdaki cinnetten yontma.
Allah’ı bulana kadar kanayan yaralar içindeyiz.
Destansa gözlerindeki ahu, ömürse bir ela bakıştaki şlempeyiz.

Üstümüzde, bir tohum saçımı hülle, biç gövdeleri havlince.
Seç hayalleri, suçları takdis edilmiş takvimlerden, düş
Düş kallavi öfkelerden, münzevi günahlardan düş.
Masumlar şehrindeyiz, masum güvercinlerin vurulduğu.

İkimizin de ölümleri var, rüzgâr, kargısında göğsümüzü avlamış.
Oysa rüzgâr, nefesine değen bir orman gibi büyüdüğünde, sahiplenecektin kalbini.
Zor olanı aşacağız, bekle, tüm avcılar öldüğünde, bekle
Ker hileden çıkıp, vakti sabit bir ibadet gibi, yaşayacağız aşkı.

Ahmet Serdar OĞUZ