YENİ DÜNYALARA DOĞRUYENİ DÜNYALARA DOĞRU ben ve ben / masamın ortasında., yapayalnız bir mum… yürek sonsuz çizgiler arası., sanki buz tutmuş kutup damlası çekirdek içim tedirgin sancı., mum ışığında titrer düşüncelerim… ama ne kalem tutar elim., ne söz söylemek için çözülür dilim kendime dost edinmişim, yoldaş olmuş buz dağları, yalnız onlara dökülür.., içimin karanlık kışları… /buzdan heykel yapıp., yüreğimin karlarına gömsem kendimi bir kardelen olup yeniden doğarım belki de ki., bu bahar öncesi güneş.../ ., sen ve ben ve ışıklar/ karşı duvarımda iki ateşböceği., ateş-ateş… hani bazen zaman., geçer gibi olur ya gökkuşağının altından bu baharın perdeyi açışıdır, unutulan her renk çıkar sahneye… ve o an şiir gibi bir aşk başlar ve sonra destana döner seninle yürek tahliye eder duyguları., kurtarıp prangalardan silinir yaşanan ne varsa.., dünlere saklanan… /koşuyoruz göz alabildiğine kırlarda el ele., kan-ter içinde birazdan kanat açıp uçacağız gökyüzüne bak.,nasıl göz kırpıyor rüzgar…/ ., sen ve ben ve yeni bir dünya/ her gece ve gündüz., ay, güneş ve yıldızlar… toprağımız meyveye durmuş ağaçlar., altımız masmavi deniz rotamız umut yolu., karanlık kainat içinden aydınlıklara doğru… çok gerilerde kalıyor., zehir-zemberek patlamaların toz bulutu şimdi bir rüyadan çıkıp başka rüyalara dalar gibiyiz son tufan gemisinin yandığı günlerdeyiz /çiçekler ekiyor., ormanlar dikiyoruz., dağlara-düzlere-her yere yeni bir dünya kuruyoruz sevgilim., yeni bir ülke geri dönüş yok karanlıklara…/ CEVAT ÇEŞTEPE |
Mum ışığın sönmesin
Tutalım bir ucundan güneşi
Üstümüze karanlıklar düşmesin
Yüreğine Kalemine sağlık