GİR KOYNUMA
Koruyucu kozan yok artık/ yazık
Her zaman ben de olamam yanında, Ömrüm kısa. Gidecegim sevmeyi öğretip sana. Yalan sevdalara kapılma. Daha çok küçüksün kelebek... Uçmayı çözeceksin önce Hızlı çırp kanatlarını düşme, Kaldıran olmaz. Her kelebek kendi uçar, Bunu unutma. Sen ufaksın daha. Kelebek, Yanlış yerlere konma. Şunlar diken, Bak bu zakkum ağacı. Onlar zehirli aldanma. Öğreneceksin daha bebek... Hayatında dönemeçler olacak, Kimse yok arkanda. Bazı acılarda yalnız kalacaksın, Gözyaşların menekşeleri sulayacak. Bunları bir gün hatırla... Daha çok miniksin kelebek. Böyle havalara kanma, Günlük güneşlik sanma, Birazdan fırtına kopar. Daha çok küçüksün, Korkarsın gir koynuma. Kelebek... |