ANILAR DOĞURDU BU ŞİİRİ“sen kere ben bir kere bir demektir, çarpılacağız. sonuçtan sen çıkarsan ya da bölünürsek ne kalır geride, onu bulacağız. sağlay yapıp köşesine kağıdın gerçeği görür görmez insanlık olacağız “ ……… senden bu şiiri ilk kez kıpkızıl bir gece sofrasında dinlemiştim. ucuz şarap kokuyorduk. felsefe doğuruyorduk. birinci sigarası safran gibi boyamıştı ellerimizi. ve dünya bizim için bizimle yaşıttı sanki. matematik gibi yaşıyor, diyalektik öğreniyorduk değişmeyen tek şeyin değişimin kendisi olduğunu. arada; sevdiğimizin gözleri geliyordu aklımıza, ağlıyorduk. bol kitap, bol duman ve inanç doluyduk. en kalın seslerimizle en sevdiğimiz türküleri söylüyorduk. senden bu şiiri ilk kez gene böyle bir gece sofrasında dinlemiştim. seansımız bitmiş, karşılıklı yataklarımızda sızıp kalmıştık. ve sanırım o geceden sonra bir daha hiç karşılaşmamıştık. CEVAT ÇEŞTEPE |
üçüncü şahıs gibi, içinizdeki "ben" gibi yada anılar anılar... harika, ne diyebilirim ki tebrikler üstadım...