İs
.
akıp geçiyorum içinden değmeden toprağına ters çeviriyorum göğü, geçirip sırtına bir mavi hırka bırakmadım kalemi, ağaca inat ve sözcükleri aklımdan deniz tuttum, bilemedin yorgun sesi gecenin inleyen avuçlarımda şehirden bir yalnızlık geçti balkonumda o sıcak yaz akşamı dinlenirken bir çay içimi kadar onca dostluk bir yatağı eşitçe paylaşarak belki bir aşkı üleştik güzel kadınlar güzel severmiş, çirkin adamlar daha güzel ve tüm ayrılıklar bir siyah dantel örtündüm çıplağımı sevgilim önce gülüşümü görmesinler, sen de bilme yanarak ölmek gibi sevdiğimi seni . |
-hem de güpürlü..
iyi ki yazıyorsun.