İnsan saatigidişinin arka yüzünde ayakları titreyen bir hüzün bütün düşlerime haciz koymuş aklımın saltanatını sarsıyor uyanık adımlarıma çengel atıyor zınk diye duruyor beynim geri geri çalışıyor gönül saatim düşüremiyorum eski günleri kendi kendini düşüren takvimden gel de bu zamanda kendine yürü hayal çiçekleriyle süslü bir masa kur sevinçli beyaz bir örtü ser üstüne sıcak bir çorbanın buharı ol sevgili kalbe saçlarını umuda dağıt Vivaldi dinle mevsimlerden kelebekler uçarken, kuşlar dans etsin açılsın sevgi göğü herkese oysa her saat sevgiyi çalmalı ayaklarım kendimden kayarken bile ancak bir çocuğun düşüşüyle düşmeli gülüşüyle dağı delmeli Ferhat su yolunu, su yolunu bilenler açmalı bir dağ çeşmesi değin görmeli susuzları ölünmemeli bir sevgiliyle yıkılmalı ancak dağı yıkıldığında sevginin bilmeli gök kararttığında kaşını her düşü kendine kurar insan kim ayarlar bu insan saatlerini?.. 25. 02. 2016 / Nazik Gülünay |