genç adam çakısını
son bir kez çıkardı içinden
tepeden tırnağa sefil zamanı
vurup yaralamaya
akıtmaya kanını
kanatlı atlar selama durdu
ay tutuldu
boynunun kökünü bulan zamansız acı
gölgesinde oturduğu sakız ağacı
hepsi bir bir genişledi
adam bir vardı, bir yok oldu

"işte bu bir düzlük"
diye geçirdi içinden
şöyle büyükçe bir dağın eksikliğine hüzünlenerek
büyük kediler ve büyük köpekler
hani iyi savaşır
katil balinalar
maktul balinalarla aynı kıyıya vurur
su uçar
geriye tuzu kalır

"bu yolcular ne yöne?"
diye sordu içinden
ne yöne tuz kervanları
bir bakımlık seraplar
günahlar ve sevaplar
çöl... efendisi bütün düzlüklerin
sarı ve oynak göğüslerinde
masal ülkelerinde
evcil padişahların vahşi kızları
ve halk çırılçıplaktı
vuslat öpüşmesizdi bu kere

çakısını son bir kez çıkardı içinden
tepeden tırnağa sefil zamanı
vurup yaralamaya
"erken kalkan yol almıştır" dedi adam
erken ölen de yara....