Uyuyunca Geçer İzi Kalır
Uyuyunca geçmeyecek acılarla büyüdük,
Gece yarısı uyanmalar edindik yanı başımızda. Üstümüz açılınca örtecek kimse yokmuş gibi, Sabah uyandığımızda günaydını olmayan bir sabahı öpüyorduk. Çok toyduk,çok acemi.. Bu kadarı bile yetti kanadı kırık sevmeye.. Saati kaybolmuş insanlara alıştık zamanla.. Zamanla işte yaralı olunca geçmek bilmeyen zaman, Üzerinden yıllar geçse de geçmemiş olacak zaman. Kırık yılın bir başı gibi nadir ve vefasız Yolunu çoktan kaybetmiş olan umutlarımız, Bizden öte yanılgılarımız.. Bizden gayrı var olmayacak yaşamamız.. Elif Yılmaz 07.01.2016 08:35 |