Ellerinemısır izi bırakan yürüyüşünü severim patates kokulu sıcak toprakta ellerine emeğine sevgim ekine başağa ekmeğe suda erimeyen rüzgârda diri ellerine sevgim koçanlar büyüdükçe dişlendikçe ekinler pembe insan düşlerini hızlandırır doğa gidecek izini buldurur insana yaşadığını anlatır mısır püskülleri doğayla birleşir insan teri eller kavuşur bedene emeğe boynumuz kıldan ince kılıçtan keskin çalışan toprağın sert koynuna alışık iyice sarışır güzle yapraktan inen bir damlacık yağmurla toprağa ellerine suda erimeyen rüzgârda diri ellerine sevgim destur de kimse alıp götürmesin 21. 12. 2015 / Nazik Gülünay 13. 06. 1986 yılında yazdığım, ellerine şiirimden yararlandm. |
suda erimeyen
rüzgârda diri
ellerine sevgim