zaman utandı yaptıklarından yoksulluğun kemikleri sayılırken tek tek
adamdan sayılmadı varlığı geçmişi yargılandı ilkin sonra iki yanı keskin bıçak ağzına geldi dili ölüsüne bile saygı duyulmadı düşünceleri tekmelenirken fukaralığın
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kemik şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kemik şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
NE DERLER BİRİNİ VURACAKSAN KALBİNE NİŞAN AL DOĞRUDUR BU HEM EYLEMDE HEM DE SÖYLEMDE BİR KURALDIR GELELİM KEMİĞE BU NASIL BİR ZEKA KEMİKTEN ŞİİR ÇIKARMAK UZAK DOĞU DÖVÜŞLERİNDE ÇOK KURAL VARDIR KEMİKLE VUR EYLEMDEN VUR ÇIRAK DERLER
İdrak edemeyenlerin vay haline, ölümle kalım arasında ince bir çizgide insanoğlu, bunun farkına varanlara ne mutlu Yüreğinize sağlık anlamlıydı duygular
Her acının bir rengi var derdi babam... Her kalemin de bir ustası Eğer ustaysan sözcükler raks eder parmaklarında Ki ben bilmezdim... Senden önce ölmeyi dedi adamın biri Keyifle ayrıldığı sayfadan ve anladım ki erbey sizi bana önermekle haksız değilmiş üstad... Şiir ile keyif ile
sanıldı ki
kan ve ten’den ibaretti insan
-ruhun da bir sahibi var/kâlû-belâ’dan beri