yokluğunda yeni şeyler lazım
örneğin bir kargo şirketiyle anlaşmalıyım, uzun seyahatler için ne varsa
alıp bir bavula koyacağım.

yas tutan milletlerin de isimlerini yazacağım beyaz bir kağıda
tutkalla uçlarını kapatacağım her acının
belki tekrardan görüveririm umuduyla
bahçede, çay bahçesinde hallice evden kızın ablasını
ve sonra bisiklet sürerken patlamış tekere damlayan gözyaşlarını

yine de yardım ediyorum kendime
hiç soğutulmayacak kadar da yakınım
ancak kapatmalı insan kalbini, en kalın kıyafetleri sarmalı omuzlarını
terli terli durmamalı olduğu yer de
olduğu yer de sıcak olmalı

kayalar, çıkıp geldiği gibi kenarından
ucunda ağlayan burçlar tarihi de var
suların ıslattığı yer de ürker ölmeye yakın bir yengeç
kırılır kolu kanadı, gözlerim gibi ağır işler zaman
yorgundur da, bir gün uykudan, bir gün uykusuzluktan
ama tam olarakta olması gerektiği gibi bakar

olmuyormuş
insan kendini üzmeye çalışsa da bir yerden avuntusu oluyor
sonra ellerim geliyor aklıma
senin hiç bilmediğin bir ülkeden bahsettiğimi sanıyorsun
senin bacakların da kısa ve kalın
anlatamayacağın kadar berrak gençliğin gidişi
yol yakınken hem de
ayın yeşili bir sembol yalnızca
hiç istemediğin ot yığını arsız çocuk
yakmalı kendini aşka susamış bir dudakta

çal diyorum
kara bir leke anlıyor herkes
kalbeni duasına çıktığımı sanıyor yabancılar
oysa umut diye bir şey de yok
alına işlenen tel gibi o ses
kaderdir, biliyorum