"bazen"yüzümü çevirip, sokaklara baktığımda aynı yalnızlığın tesiri altındayım Biyoloji’yi ve pek çok bilimi unuttum sonlarına bir ek getirmeden anlıyorum insanları gözlerinden anladığım gibi yorgunum, çok yorgun beklediğim trene kaçıncı binmeyişim, kaç ayrılık, kaç kavuşma gördüm hangi vagondaydı yerim, nereye gidiyordum? oturup, dertleşecek insan da kalmadı tanış olduklarım da yaralı, yaralarımızdan kaçıyoruz ellerimiz ağır kelepçe, ruhlarımızı saramıyoruz sormuyorum da artık kendime "neyin var" diye? uzun zamandır iyi değilim, iyi olmayı deniyorum beceremem biliyorum bir kedi geliyor yanıma sebepsizce okşuyor ellerimi denize karşı yüzüm sonsuzluğa özrüm dilime dolanıyorsun bazen bazen de hiç yoksun |
İyi ve huzurlu olmanı temenni ederim kardeşim