Sakıntaş olun ağır kimse kaldıramasın uçurmasınlar uç uç böceği kırmızı kanatlarınızı içinize çekin gömün beyaz papatya yapraklarınızı sakın maviye kanmayın yüreğinizi kapayın yeşile kum kum ezse de dev buldozerler sesinizi çıkarmayın uyuyun taşlarım uyanmayın n’ola denize yuvarlanmayın yuvarlansanız da uçurumlara bir ağaca takılmayın kurtulmayın uyku çiçeklerim güneş doğsa kalkmayın görmeyin pembesiniz Tanrı’nın eli pembe toprağınızı kardı 17. 04. 1986 / Nazik Gülünay |