kelepçeinsan çatlamazsa çatlatamaz kabuğunu ateş anlamı kovamam önümde bir dağ gibi yükselir su yerçekimi derim tutan, el çekimi dünyayı sel ile boğmayan küfsüz kabuksuz şiir güneşi getirip oturtan pencereme çocuklar kar taneleri ardında uçmalı masal kaldırımında olmamalı ölü kelebekler yaşam fışkırmalı aradan dağın başı göğe ermiş yollar bu kadar ince olmamalı geçiyor usumdan düşlerimin eninde olmalı dağda balık denizde ayı yüzmeli kel başına elini dokunduğunda keloğlan dağ dağ yükselmişken sular kurumamalı deniz, göl istediğinde atkısını alıp çıkmalı kadın evden öldürülmemeli o dev kalmamalı ölü kelebek kitap arasında arkasına düşmeli bir çocuk göçmen geçmişinin de geleceğinin de yalnız bir çocuğun değil bütün çocukların nasıl yaşayacağını düşünmeli su içindeki toklar, özgürler bi zahmet çıkarmalılar dünyanın bir bölümüne takılan kelepçeyi!.. 11. 11. 2015 / Nazik Gülünay |
ve tabii insanın kendinden menkul özgür düşüncelerine mahsustur bu olgular
kutlarım anlamlı dizeleri
selamlar