YOL
YOL
Düşmüşüz bir yola bilinmez sonu Yılanı çıyanı bekler pusuda Yağmuru beklerken düşüyor dolu Dost elinde hançer gözü sırtında Yollar uzun yollar uçsuz bucaksız İncecik geriye dönüş imkansız Bir de önüne düşerse arsız Görmez göz kayarsın uçurumlara Yürür gariban hep taşlı yollarda Umuttur düz ova yolun sonunda Ulaşır menzile göz yaşlarıyla Ufacık bir izi kalmaz arkada Bezirganın yolu güllük gülistan Sana bana haram ona allahtan Hepiniz eşit der oysa yaradan Uysal koyun gibi düşme yollara Davut Tunçbilek/ Elmadağ |