YOK ETME PROVALARIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ve ellerin uçuşan yapraklar gibi
Birden Nasıl yalnız olduğumuzu anladım Kimseler yoktu ikimizden başka birbirine bakan Cahit Zarifoğlu
karanlığın hazin tınısı
yusufçuklar ölüme provalı ne fark eder şehir mezarlıkları erken vurulanlarla dolu neden hep şah mat ediyor bu akşamlar alacalı neon ışıkları yoldan çıkarıyor, ay kıvrımlı ıslak kadın dudakları zakkuma değirmeden ellerimizin saflığını insan doğurmadı mı anneler dar vakitlerde ve soluk seslerinden ürküp sırtlan görünümlü serçelerin mavi maskesini düşürmek gücünü neden erken kaybettik yasaklıyız ya ezelden elmayla sınanıyoruz acizane şarabın tortusunda bırakıp son öpüşün tadını en çokta yüz yüze vedalaşmayı sevmiyoruz işte bu yüzden sevdanın şehvetli parmaklarında oyuncak oluyor sevgi cambazı imgeler zira… korkuyu öğretmediler, kötülük cemresi düşerken sözlü düellolarda susarak savaştık ihanetin bini bir para piç edilen uykuların orta yerinde serin esiyor kirpiğinin rüzgarı ey adam şizofren gülüşlerinde ısıtıyorum genç kızlığımı o en sevdiğin beyaz yanımı vururken sen uzak tutsunlar artık şu şeytanları ruhani bir yalnızlığa gömülmeden yazılmasın diye bir şairin elinden soykırım adımlar saklıyorum ardıma ve kimse bilmiyor kuşa dönen umutlarımı mazeretsiz sevmek diye bir gerçek yok -her sevinin güçlü bir nedeni olmalı- üstelik faili belli bir cinayette siliniyorken tenimizdeki pembe renk her şeye rağmen günün alasına dokundurup geçmişin karanlık ellerini göz kapaklarımızın altında insanca sevişmeyi bilmeli Çiğdem Yüksel |
Güzel insanın güzel şiir yazan görüşlerini kutlarım.
Beğendim.
.................... Saygı ve Selamlarımla...