Pembe düşseninle yürümek isterdim mavi bir yolda pembe düşlerin kabul gördüğü başımda gölge bulutun çisil çisil yağmuru öyle bir ülkede çıkmış kaplumbağa kabuğundan yırtıp atmış kendi rol almadığı sahnenin perdesini öne çıkmış uyanmış bir millet, kefeni yırtmış anlamış gerçek ırkçı kim kim faşist, millet kim? ve bütün ülke bölünmeye paye vermemiş! seninle gülmek isterdim bir sabah yine doğudan doğarken güneş kimse kalmamış göç yolunda kıyıya vurmamış bir bebek kapatmamış yüzünü insanlık ay gibi parlak! 23. 10. 2015 / Nazik Gülünay |